BURHAN DEMİRCİOĞLU
osmaniye Kadirli ilçesinde yaşayan 65 yaşındaki Iraz Doğan, maddi imkansızlıklar nedeniyle oğlunun evinde yaşadığını, odun ve kömür olmadığı için ailesinin burada üşüdüğünü söyledi. Doğan, “Üşüyorum, param olmazsa ne yapacağımı bilmiyorum. Evde oğlum var, iki çocuğu var, ben ve gelinim. Yapamıyorum” dedi. Süt alın, yemek de alamıyorum. Torunum burada kalıyor. Torunum var, bazen yemek yapamıyor, şekerli su veriyoruz. “Yemek yok, bebek bezi yok. Donuyoruz, soğuktan ölüyoruz” dedi.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Şehit Mustafa Yağız Mahallesi’nde oğluyla birlikte yaşayan Iraz Doğan, maddi hiçbir gelirinin olmadığını söyledi. 65 yaş maaşı alamayan Doğan’a gelecek yıl maaş ödenecek. Oğlu Durmuş Ali Doğan’ın yanında kalan Iraz Doğan, üzerinde düşük model araba ve motosiklet görüldüğü için Sosyal Yardım parasını alamıyor. Oğlu ise işi varsa yevmiyeli olarak çalışıyor, diğer günlerde ise hurda toplayıp satıyor. 6 günlük torununun üşüdüğünü belirten Doğan, hayırseverlerden yardım bekliyor.
“KAPI YOK, PENCERE YOK, AHŞAP YOK, KÖMÜR YOK”
Iraz Doğan şunları söyledi:
“65 yaşındayım. Bana maaş vereceklerdi ama yapamadım. Gelecek sene maaş verecekler. Oğlumun yanında kalıyorum. Kapı yok, pencere yok, tahta yok.” , hiçbir rahatsızlığım yok. Astımım var, tansiyonum var. Kömürüm yok, bana yardım edecek kimsem yok. Kimsem yok. Oğlumun yanında kalıyorum. Oğlum da turp yemeye gidiyor. ıspanakla iyi anlaşıyoruz, o getiriyor o yiyor, ben de yiyorum, başka bir şey yok, iş varsa gider, iş yoksa gidemez. çöp ve plastik topluyor.
“TORUNUMA ŞEKERLİ SU VERİYORUZ”
Cuma günleri gidip yalvarıyorum. Size söylüyorum, söylüyorum, ümmete Müslümanlığı veren Allah’ın rızasını diliyorum. Para veriyorlar, bazıları ekmek veriyor, bazıları simit veriyor. Bana ayakkabı verdiler, çıplaktım ama ayakkabı verdiler ve ayağımı yırttılar. Üşüyorum, param yoksa ne yapabilirim? Evde bir oğlum var, iki çocuğu var, ben de varım, gelinim de var. Süt alamıyorum, mama da alamıyorum. Torunlarımdan biri burada yaşıyor. Torunum var bazen yemek yapamıyor, şekerli su veriyoruz, ne yemeği ne de bezi var. Bazen şekerli su yapıyor, bazen de bana veriyor. Donuyoruz, soğuktan ölüyoruz. Hava soğuk, ne odun ne de kömür var. Çocuk gidip dal topluyor ve geri getiriyor ama dallara ne olacak? Kırık parçalar ne olacak?
